Σαν σημερα ο Τσε Γκεβαρα....

ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ-ERNESTO CHE GUEVARA

Σε αυτές τις δύσκολες εποχές που η Ελλάδα μας έχει παγιδευτεί από το ΔΝΤ και τα μεγάλα συμφέροντα, σ' αυτές τις στιγμές που όλοι έχουμε ένα "γιατί" στο στόμα και στις καρδιές μας, ίσως είναι βάλσαμο να θυμηθούμε κάποιες προσωπικότητες σαν τον Τσε Γκεβάρα, τον οραματιστή και τον άνθρωπο της προσφοράς.

Ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα γεννήθηκε στις  14 Μαίου 1928 στο
Ροζάριο της Αργεντινής και όχι στις 14 Ιουνίου, όπως πολλοί πιστεύουν, επειδή τότε συντάχτηκε η ληξιαρχική πράξη της γέννησής του. Πιστοί του φίλοι και συναγωνιστές του που έγραψαν τη βιογραφία του, τονίζουν ότι η αληθινή ημερομηνία γέννησής του είναι η 14 Μαίου και ώρα 3:05 τα ξημερώματα.

Ως ένα φόρο τιμής για τα γενέθλια του επαναστάτη που έχει γίνει σύμβολο στις νεολαίες και στους ιδεαλιστές όλης της γης, θα θυμηθούμε λίγα από τα πολλά που έκανε για τη Λατινική Αμερική και θα αναλύσουμε τα βασικά σημεία του χάρτη του .

Ο Ερνέστο ήταν το πρώτο παιδί μιας πενταμελούς οικογένειας. Πατέρας του ήταν ο Ερνέστο Γκεβάρα και μητέρα του η Σέλια ντε λα Σέρνα. Η οικογένειά του ανήκε στον ολιγαρχία της Αργεντινής με ισπανικές και ιρλανδικές καταβολές. Οι γονείς του Ερνέστο ήταν στο στόχαστρο της κοινωνικής τους τάξης καθώς  συνανστρέφονταν άτομα των κατωτέρων τάξεων και υιοθετούσαν επαναστατικές ιδέες - ταμπού για την ολογαρχία.

Στα δύο του χρόνια διαπιστώθηκε ότο ο Ερνέστο είχε άσθμα, ένα πρόβλημα υγείας που επιδυνώθηκε στα εννέα του χρόνια και τον εξώθησε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό για να το ξεπεράσει, δεν του επέτρεψε να πάει κανονικά στο σχολείο και τον ανάγκασε να μελετάει στο σπίτι και να πηγαίνει στο σχολείο όποτε μπορούσε.

Στα εφηβικά του χρόνια ο Ερνέστο έστρεψε το ενδιαφέρον του στη λογοτεχνία και τη ποίηση ενώ μέχρι το τέλος της ζωής του έγραφε και ο ίδιος ποιήματα. Αργότερα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία όχι μόνο ερασιτεχνικά αλλά και επαγγελματικά.

Ενώ ξεκίνησε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στον τομέα της εφηρμοσμένης μηχανικής, τις διέκοψε εξ' αιτίας της ασθένειας της γιαγιάς του προκειμένου να τη περιθάλψει στις τελευταίες ημέρες της ζωής της.

Στη συνέχεια, επηρεασμένος από το συμβάν με τη γιαγιά και από το άσθμα του, απεφάσισε να γραφτεί στη ιατρική, από την οποία απεφοίτησε το 1953 αλλά ποτέ δεν συνέχισε στην κλινική εκπαίδευση για να πάρει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του (το 1950) εξασφάλισε την άδεια νοσοκόμου στον εμπορικό στόλο της Αργεντινής.

Έκανε πολλά ταξίδια στη κεντρική και Λατινική Αμερική, έζησε από κοντά τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων σε αυτές τις χώρες και η ευαισθησία του τον εξωθούσε να ασχολείται όλο και περισσότερο με τη πολιτική.

Η γνωριμία του Ερνέστο με την Περουβιανή οικονομολόγο Ίλδα Γκαδέα στη Γουατεμάλα όπου ήταν εξόριστη λόγω της επαναστατικής της δράσης στο Περού, ήταν το εφαλτήριο για να ενταχθεί στους κάλπους της αριστεράς και να αρχίσει την επαναστατική του δράση.

Όταν ανετράπει το κομμουνιστικό καθεστώς της Γουατεμάλας, ο Ερνέστο επικηρύχθηκε και κατέφυγε στο Μεξικό όπου συναθροίζονταν οι εξόριστοι από διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Στο Μεξικό γνωρίστηκε με τον Φιντέλ Κάστρο ενώ η Ίλδα Γκαδέα έμεινε έγκυος κι εκείνος της ζήτησε να παντρευτούν.

Πιστεύοντας ότι ο Φιντέλ Κάστρο είναι ένας χαρισματικός ηγέτης, συστρατεύτηκε μαζί του για να ρίξουν το καθεστώς της Κούβας. Εκπαιδεύτηκε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και απεδείχθει ο καλύτερος μαθητής στη στρατηγική και στην αυτοάμυνα. Εκεί πήρε και το προσονύμιο Τσε, το οποίο σημαίνει "δικό μου" η πιο ελεύθερα "φίλε".

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1956, 82 επαναστάτες -μεταξύ τους και ο Ερνέστο Γκεβάρα Τσε- έφθασαν με πλοιάριο στην Κούβα. Δέχθηκαν επίθεση και έζησαν μόνο 20, οι οποίοι κατέφυγαν στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα, απ΄ όπου άρχισε ο ανταρτοπόλεμος.

Ο Ερνέστο έδειξε τόση γενναιότητα και ήταν τόσο καλός στο να οργανώνει και να χαράζει τη στρατηγική των επιχειρήσεων ώστε ήταν ο πρώτος αντάρτης που του αποδώθηκε το αξίωμα του Κομαντάντε του Επαναστατικού Στρατού της Κούβας. Ο Φιντέλ Κάστρο τον διόρισε αρχηγό της δεύτερης φάλαγγας του αντάρτικου στρατού.

Η κατάκτηση της πόλης Σάντα Κλάρα με αρχηγό τον Τσε Γκεβάρα στις 29 Δεκεμβρίου του 1958 άνοιξε τον δρόμο προς την Αβάνα και απετέλεσε το εφαλτήριο για να ακολουθήσουν και άλλες μάχες μέχρι που στη 1 Ιανουαρίου του 1959 ο Μπατίστα εγκατέλειψε την Κούβα.

Ο Γκεβάρα απετέλεσε ένα από τα πιο σημαντικά στελέχη της νέας κυβέρνησης, η οποία έδωσε πολλά δικαιώματα στο λαό και λύτρωσε τις κατώτερες τάξεις. Μετά από ένα διάταγμα, ο Γκεβάρα πήρε τη Κουβανική υπηκοότητα τιμής ένεκεν για τον αγώνα του.

Τα αξιώματα που έπαιρνε ο Τσε σαν στέλεχος της κυβέρνησης ήταν καίρια καθώς ήταν αυτός που προσπάθησε να ανασυγκροτήσει την οικονομία της Κούβας αντιμετωπίζοντας το εμπάρκο των Αμερικάνων, ήταν αυτός που ετέθη αρχηγός της διπλωματικής αποστολής για στήριξη και βοήθεια από τη Σοβιετική Ένωση και άλλες χώρες του Ανατολικού μπλοκ, ήταν αυτός που τέθηκε επικεφαλής ενάντια στης επιχειρήσεις των Αμερικάνων να ανατρέψουν το καθεστώς.

Στις 11 Δεκεμβρίου του 1964 εκπροσώπησε την Κούβα στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών όπου κατηγόρησε την Αμερική για τη πολιτική της και για τις δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής. Επίσης τάχθηκε υπέρ της κατάργησης των πυρηνικών δοκιμών και εξοπλισμών.
Επειδή ο Γκεβάρα διαφωνούσε με τον Κάστρο για τις σχέσεις Κούβας - Σοβιετικής ένωσης και για την οικονομική πολιτική έφυγε από τη Κούβα με τη σκέψη να μεταδόσει την επανάσταση σε όλον τον κόσμο.

Το Κονγκό ήταν ο πρώτος σταθμός του Γκεβάρα, όπου προσπάθησε να οργανώσει την επανάσταση αλλά δεν υπήρχε ούτε οργάνωση ούτε συνέπεια στον αντάρτικο στρατό γι αυτό και απέτυχαν.

Στη συνέχεια ο Ερνέστο με άντρες που είχαν εκπαιδευτεί στη Κούβα εγκαταστάθηκε στη Βολιβία προκειμένου να οργανώσει την επανάσταση. Μολονότι οι συγκρούσεις με τον στρατό ήταν αρκετές, οι κατώτερες τάξεις και το κουμουνιστικό κόμμα της Βολιβίας δεν υποστήριξαν τη δράση του αντάρτικου. Αυτοί οι λόγοι σε συνδυασμό με τις ενισχύσεις του στρατού από την Αμερική, είχαν σαν αποτέλεσμα την αποτυχία της επανάστασης.



Ο Ερνέστο Γκεβάρα Τσε στις 8 Οκτωβρίου τραυματίστηκε και συνελήφθη σε μία μάχη στη Λα Χιγκέρα της Βολιβίας. Τον μετέφεραν στο σχολείο του χωριού όπου τον ανέκριναν και στις 9 Οκτωβρίου τον δολοφόνησαν.

Σχόλια

Ο χρήστης johndoctor είπε…
Μεγάλος αγωνιστής και επαναστάτης ενάντια στα αφεντικά που τον φάγανε και σήμερα τρώνε και δολοφονούν οικονομικά τους λαούς.